موسسه علمی فرهنگی هنری عرشیان نقطه اسرار

در منابع اهل سنت به علاقه و محبت پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم به حسین علیه‌السلام اشاره شده است.
روایت زمخشری
زمخشری (از علمای بزرگ اهل سنت)، صاحب تفسیر معروف « کشاف »، در کتاب « ربیع الابرار » نقل می‌کند:
« فاطمه علیهاالسّلام با فرزندانش حسن و حسین علیهما السلام خدمت رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم رسیده و عرض کرد: یا رسول الله! هدیه‌ای به این‌ها بده. حضرت فرمود: پدرت فدایت، من مالی ندارم تا هدیه کنم. سپس حسن علیه‌السّلام را بغل کرده، بوسید و روی پای راست خود قرار داد و فرمود: به این فرزندم، اخلاق و هیبت خود را هدیه می‌کنم و حسین علیه‌السّلام را نیز بغل کرد و بوسید و بر روی پای چپ خود نهاد و فرمود: شجاعت و جود خود را بدو بخشیدم.» [۱]
روایت ابوهریره
ابوهریره (از راویان بنام اهل سنت) می‌گوید: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم را دیدم که حسین بن علی علیهما السلام را در بغل گرفته و می‌فرمود: «خدایا! او را دوست می‌دارم تو هم او را دوست بدار». [۲]
روایت قاضی نورالله شوشتری
قاضی نورالله شوشتری در کتاب « احقاق الحق » می‌نویسد:
ابوالمؤید موفق بن احمد (از علمای اهل سنت) در مقتل الحسین از راویان مختلف و آنها از ابوبکر نقل می‌کنند که پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم فرمود: «حسن و حسین سرور جوانان اهل بهشت هستند.» [۳]
روایت حافظ ابونعیم اصفهانی
حافظ ابونعیم اصفهانی (از علمای اهل سنت) در کتاب حلیه الاولیاء [۴] نقل می‌کند که او با سلسله راویان مختلف از جمله عمر بن خطاب روایت می‌کند که پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم فرمود: «حسن و حسین سرور جوانان بهشت هستند.» [۵]
روایت احمد بن حنبل
احمد بن حنبل در مسند خود به نقل از راویان متعدد، می‌نویسد:
پیامبر، حسن و حسین را به سینه خود می‌چسباند و می‌فرمود: «خدایا! من این دو را دوست دارم، تو نیز آنها را دوست بدار.» [۶]
پیامبر و شهادت حسین در کربلا
از عایشه نقل شده است که گفت:
حسین در حالی که به پیامبر وحی نازل می‌شد، به محضر وی در آمده و خود را روی او انداخت و از پشت او بالا رفت. جبرئیل گفت: یا رسول الله! او را دوست می‌داری؟ فرمود: چرا پسرم را دوست نداشته باشم. جبرئیل گفت: امت تو بعد از تو، او را خواهند کشت. جبرئیل دست خود را دراز کرد و مقداری خاک سفید به او داده و گفت: در این سرزمین، این پسر تو کشته می‌شود و اسم این سرزمین، « طف » است. و چون جبرئیل از نزد پیامبر رفت، پیامبر از خانه خارج شد و در حالی که آن خاک را در دست گرفته بود و می‌گریست، فرمود: عایشه! جبرئیل به من خبر داد امتم پس از من، فریب خورده و پسرم حسین را در سرزمین طف خواهند کشت. سپس در حالی که گریه می‌کرد، به طرف اصحاب خود – که در میان آنان علی ، ابوبکر ، عمر ، حذیفه ، عمار و ابوذر بودند – رفت. آنان عرض کردند: یا رسول الله! چرا گریه می‌کنید؟ فرمود: جبرئیل به من خبر داد پسرم حسین بعد از من در سرزمین طف به شهادت می‌رسد و این خاک را به من داده و گفت: در همان جا به خاک سپرده خواهد شد. [۷]
پانویس
۱. ربیع الابرار، ص۵۱۳، به نقل از «احقاق الحق»، قاضی نورالله شوشتری.
۲. مستدرک الصحیحین، ج۳، ص۱۷۷.
۳. احقاق الحق، ج۱۰، ص۷۰۸.
۴. حلیه الاولیاء، ج ۴، ص۱۳۹.
۵. احقاق الحق، ج۱۰، ص۵۶۴.
۶. مسند احمد بن حنبل، ج۵، ص۳۶۹.
۷.مجمع الزوائد، ج۹، ص۱۸۷، به نقل از «امامان اهل بیت علیه‌السّلام در گفتار اهل سنت»، داود الهامی.
ویکی فقه
منبع
دانشنامه کلام و عقاید، برگرفته از مقاله «امام حسین در منابع اهل سنت».